Deze achtertuin bij een eigentijds grachtenpand (architect Gert-Jan Hendriks) in Muiderberg laat op kleine schaal de confrontatie tussen natuur en cultuur zien. Een strak vormgegeven verharding van gebakken klinkers en hout is gecombineerd met een losse beplanting met veel bijzondere bladplanten. De vijver heeft duidelijk een harde - de kade - en een zachte - de oever, het moeras - kant. Het achterste deel van de tuin heeft een zeer natuurlijk karakter; ook de wanden van de tuin zijn hier zoveel mogelijk versluierd in het groen. De zwevende vlonder fungeert samen met een aantal robuuste strapstenen als intermediair tussen het tweetal sferen, waaruit deze tuin bestaat.